Pisu hau komunikatu gabe zegoen dúplex bat zen, barne-eskailera falta zitzaion, eta bere terraza zoragarriaz gozatzeko eskailera komunitarioak erabili behar ziren... zentzugabekeria bat!

Goiko solairuko banaketa arkitektonikoa dela eta, eskailerek sukaldearen gainean joan behar zuten. Eta premisa zen inola ere ez izatea eskailera kiribila. Erosotasuna eta funtzionaltasuna bilatzen ziren guztiaren gainetik. Beraz, sukaldaritza ez oso konbentzionala diseinatzen aritu ginen, eskailera duinak gordetzeko, sukaldaritza erosoa, praktikoa eta, jakina, ederra izan zedin. Ez zen erraza izan, gas-galdara, leiho zabala eta zure planik onena lurrera botatzeko obran agertzen diren motxetak izan genituelako... Noiz metroak ez dira soberan, adimena zorroztu! Egitura batzuek proban jartzen zaituzte, baina onartzen dut benetan gozatzen duten egiturak direla, gogor lan egiten delako baina beti lortzen delako!

Egongelarekin komunikatuta dagoen sukalde zabal eta funtzionala, gosari (eta ardotxo) gune benetan atsegina. Guztiz eraberritutako bainua, modernitatearen aldeko apustua egiten duena, non komun-ontzi guztiak lekuz aldatzeaz gain, funtzionalagoa egiten dugun, eta diseinu iradokitzaile eta erakargarria ere asmatzen dugun.

Goiko aldean, gela oso bat papereztatu genuen gereziondoekin loretan, eta kortesiazko komun txiki bat sortu genuen korner xarmangarri batean.

Oraingoan pisu bat aurkitu dugu, eta itzuli dugu duplex bat izanik!